پوست گیری دانه کنجد

برای پوست گیری از دانه کنجد ، مکانیزم اصلی پوست گیری سایشی یا Abrasion Peeling است . به این شکل که با ایجاد سایش بین دانه ها با یکدیگر و سطوح داخلی اجزاء دستگاه پوست گیر ، پوست از دانه جدا شده و در ادامه با مکانیزم های دیگری مانند غوطه ور کردن در آب و .... این دوبخش از هم جدا می شوند .

دو روش اصلی برای پوست گیری از دانه کنجد رایج است :

- پوست گیری به روش خشک

- پوست گیری به روش مرطوب

البته در هر دو روش استفاده از آب قبل از پوست گیری وجود دارد ولی در روش مرطوب حداقل 4 تا 6 ساعت خیساندن پیش از پوست گیری انجام می گیرد .در روش خشک نم کردن دانه ها با اسپری کردن آب و یا خیس کردن قبل از ورود به دستگاه پوست کنی مداوم ، انجام می گیرد.

روش پوست گیری خشک مخصوص کنجد های سفید با پوست روشن و محتوی روغن کم می باشد که معمولا کنجد های آفریقایی بخصوص نوع معروف سودانی و کنجد های هندی از این گروه هستند.

برای کنجدهای با پوست ضخیم ، رنگ تیره و محتوی بالای روغن مثل کنجد های افغانی و پاکستانی نمی توان از روش خشک با کیفیت و راندمان مناسب استفاده کرد. 

در روش مرطوب می توان از پوست گیر های مداوم و پوست گیر های غیر مداوم استفاده کرد .انواع مداوم دارای تیغه های افقی هستند که در داخل یک استوانه  توری فولادی به حرکت در آمده و هم زمان با ایجاد اصطکاک بین تیغه و جداره فلزی دانه  را از پوست جدا کرده و به سمت جلو حرکت می دهند.

نوع غیر مداوم در اصل یک محفظه استوانه ای مجهز به یک تیغه دوار است.کنجد های خیس خورده داخل مخزن پوست گیر ریخته می شوند و با روشن شدن دستگاه و حرکت تیغه در عرض چند دقیقه پوست گیری انجام می گیرد.